Tosú ag an dtús, chartadh an Caoinleanach i dtír na hÉireann sa dara leath den naoú céad déag. Ní raibh focal Gaoluinne ina phus an uair sin ná aon teanga ar bith. D'éirigh leis téarnamh ón ocras gan ithe ach iasc gur ghoid sé ó rónta na háite. Níos déanaí a chuaigh sé le píobaireacht agus ba ghearr ar fhéidir leis íoc as a iasc féin.